Laatst begon mijn bijna negenjarige zoon over de 10-uurtjes die hij de afgelopen week van mij mee naar school had gekregen. ‘Mama, je hebt nu al drie keer achter elkaar dezelfde koek in mijn trommel gestopt. Kun je niet weer eens wat creatiever zijn? Zoals toen je soepstengels en stukjes kaas en komkommer meegaf.’ Aan de andere kant van de tafel knikten als in koor twee hoofden instemmend, de jongere broers waren het daar blijkbaar roerend mee eens.
Okay, dus. Dat ik even inspiratieloos ben, gehaast in de ochtend, decemberstress onderga en met mijn hoofd bij lopende sollicitaties zit en niet geheel bij eettrommels, moet ik terzijde schuiven. De kinderen hebben wensen. En deze mama moet die vervullen.
En nee, dat vind ik helemaal niet erg. Ik vind het juist leuk dat mijn kinderen niet zomaar, kritiekloos eten wat ik meegeef. Ik wil ze juist altijd stimuleren om even anders te denken, Creatief te zijn. Een twist geven aan die standaard maaltijd. En dus verras ik ze soms inderdaad met een apart 10-uurtje (vandaag was dat appel met rozijntjes, dus al beter dan die koek). Of ik maak in het weekend een lekkere wrap als lunch die ze op het gras op eten. Of ik dek op een gewone woensdagmiddag de tafel alsof de koningin zelf komt eten en dan smullen we tot de buikjes gevuld zijn. Lekkere wentelteefjes op zondagochtend. Een ‘sop ei’ op zaterdagmiddag, of goed gevulde pitabroodjes op maandagavond.
En waar ik helemaal dol op ben is picknicken. Als we met de auto op vakantie gaan, vul ik – geheel in traditie van hoe mijn moeder dat vroeger deed – een rijkelijk gevulde koelbox en mand met lekkers. Van rundvleessalade en tomaatjes, tot worst, kaas en komkommer, kaasstengels en lekkere koeken. Voor elk moment van de dag een goede, gezonde frisse energiebron. En dan aan een houten tafel bij een Duitse Raststätte met zijn allen uitgebreid in de zon genieten, want ook dan en daar heb ik al vakantie. Maar ook als we bijvoorbeeld een dag naar de dierentuin gaan, heb ik altijd iets voedzaams en verrassends mee.
Ik hou het lekker, maar ook makkelijk. Want ik weet dat er ook ouders zijn die wel héél ver gaan om hun kroost iets leuks mee te geven. (Het andere uiterste van je kind steeds maar die boterham met vlokken te geven omdat hij/zij niks anders lust. Arghh…)
Al eens gehoord van Bento boxen? Bento is een lunchmaaltijd afkomstig uit Japan waar heel veel tijd in wordt gestoken. Vooral ouders in Japan vinden het een competitief wedstrijd om hun kind met de mooiste Bento mee te geven naar school. Er wordt ook vaak de term Bento Box gebruikt omdat de lunch veelal in een box-vormige trommel bewaard wordt. Als je Bento Box intypt bij Google vind je de meest uiteenlopende variaties.
Met alle respect, ik zie geen Hollandse moeder dit nadoen op een donkere decemberochtend, of welke schooldag dan ook. Maar hoe tof zou het zijn als je kind zijn trommeltje openmaakt op school en dan dit ziet! Misschien kunnen we een Nederlandse Bento box dag in het leven roepen en dan een keer ons uiterste best doen om dit ook maar een beetje te evenaren.
Maar nee, ik blijf gewoon een beetje variëren en verrassen en laat me daarbij inspireren door andere ervaringsdeskundigen. Zoals te lezen is op de site Miss Natural. Een wrap of een pannenkoek kunnen ook mee in plaats van brood. Natuurlijk! En gedroogd fruit doe ik ook wel eens. Het enige waar ik wel een ruzie mee heb is gewoon fruit. Hoe blijft dat goed zonder bruin te worden!? Iemand een tip?
PS. Niet alleen kinderen kun je verwennen met een Bento box. Zelf kun je de bedrijfskantine of de broodjeszaak op de hoek ook overslaan als je iets meer tijd en liefde aan de middagmaaltje zou besteden. Kijk maar eens hier op deze Aziatische blog voor wat inspiratie.