Gedachten

In de ring, ready to rumble

Written by Anna Teresa

Sinds begin september zit ik op een sport. Een échte sport waar ik inmiddels helemaal verslingerd aan ben geraakt.
Boksen.
Ik benadruk echte sport omdat ik eerder wel al gesport heb, maar niet zo fanatiek als nu. Ja, die lessen bodybalance, aerobics, yoga, steps en weet ik wat niet nog meer waren écht leuk én goed voor het lijf. En het hardlopen dat ik zo nu en dan weer even moedig oppak, voelt ook goed. Maar boksen, in een sportschooltje in een Utrechtse wijk, met echte, rauwe mannen die roepen dat ik moet beuken, dat is toch echt wat anders. (Ik zou er ook niet aan moeten denken om dit in een grote sportschool te doen met enkel vinexvrouwen die meer kwekken dan stoten.)
De keren dat ik na de anderhalf uur durende training mijn shirt kan uitwringen, zijn niet meer op een hand te tellen. De keren dat ik een harde rechtse vol op mijn oog heb gekregen, gelukkig nog wel.

Waarom boksen? Mijn buurman deed het al een jaar en zei dat hij een boksclub had gevonden die heel relaxed is en waar een goede sfeer hangt. Nu hou ik wel van een uitdaging (ik heb ook niet voor niets al 9 keer de Sittardse Kennedy Mars gelopen (80km !! in een kleine vijftien uur) en vol ergens voor gaan. En boksen klonk als de sport waar ik mij kan ontladen en tegelijk fysiek echt even vol gas moet geven.

Ali_01

Op een gemiddelde dinsdagavond staat de zaal vol met zo’n 27 mannen en pak ‘m beet 3 vrouwen. Een daarvan ben ik dus. En hoewel ik zelf ook nog maar net kom kijken, train ik het liefst met de mannen en niet met de vrouwen (meiden soms nog). Want als ik dan toch boks, dan wil ik het ook écht doen. Als ik dan stoot, wil ik het vol doen en niet bang zijn dat ik iemand pijn doe (ja, dan had ze zich maar beter moeten weren) of te horen krijgen dat ze niet richting het hoofd wil slaan (tja, dat is nu wel net de bedoeling natuurlijk, zo krijg ik geregeld te horen). Maar sta ik dan tegenover een vrouw, dan doe ik of lekker mijn eigen ding, of boks op techniek en niet op kracht.

Ik heb de afgelopen maanden al heel wat geleerd, maar ik merk ook elke week weer dat er nog veel te leren is. Elke keer stel ik mezelf dan ook iets ten doel dat ik die training leren wil. Ik wil altijd zó graag alles perfect doen en kan het dan niet uitstaan dat ik het niet sneller dan snel onder de knie krijg. Ik stel dan ook gerust elke keer weer vragen aan de trainer die ziet dat ik geen genoegen neem met wat ik al kan en met een geruststellende lach, de techniek nog eens uitlegt.

Stoten, hoeken, duiken het heeft me zo te pakken dat ik soms tegen de trainer grap dat ik best de ring in wil tegen een vrouw in mijn gewichtsklasse. Nou zal dat op mijn 36e niet zo snel meer gebeuren, maar ik ga door tot ik nóg beter ben. En ondertussen geniet ik van het contact met mijn medestanders, de fysieke inspanning, de relaxte ontspanning, de voldoening en de trots op goed gemikte en rake stoten.

quotes_The-truth-about-every-champion_large

Boksen, en ook kickboksen eventueel gecombineerd met zelfverdediging, voor vrouwen is overigens in opkomst als ik een rondje Google erop los gooi. En dat vrouwen professioneel in de ring staan, is ook nog maar ‘pril’. Dus ik zou haast zeggen ‘kom op meiden, stap in die ring!’. Laat eens zien welk krachten je in je hebt en maak gelijk korte metten met de dagelijkse stress en druk. Eerst nog even kijken hoe dat vrouwen boksen eruit ziet? Klik dan eens op het filmpje. En wie weet, sta ik daar over een jaartje of zo. Haha.

 

About the author

Anna Teresa

Ervaren en gedreven journalist/tekstschrijver.
Creatief, proactief en persoonlijk.
Schrijven, communiceren, informeren.
Klein en integer of groots en meeslepend.

1 Comment

Leave a Comment